Οι μη νεοπλασματικοί πολύποδες του παχέος εντέρου περιλαμβάνουν τις εξης κατηγορίες
Υπερπλαστικοί πολύποδες. Αποτελούν τους πλέον συχνά απαντώμενους μη νεοπλασματικούς πολύποδες του παχέος εντέρου. Έχουν φυσιολογική κυτταρική σύσταση, δεν εμφανίζουν δυσπλασία και μακροσκοπικά είναι δυσδιάκριτοι από τους αδενωματώδεις πολύποδες. Ο πολλαπλασιασμός τους συναντάται κυρίως στη βασική μεμβράνη των κρυπτών, γεγονός που χρησιμοποιείται ιστολογικά για τη διαφορική τους διάγνωση από τα αδενώματα.
Τυπικά, οι υπερπλαστικοί πολύποδες αναπτύσσονται στην περιοχή του ορθοσιγμοειδούς και το μέγεθός τους είναι μικρότερο από 5mm. Οι σποραδικοί ή μεμονομένοι πολύποδες πρακτικά ουδέποτε εξελίσσονται σε ΚΠΕ-Ο. Ως γενικό συμπέρασμα ισχύει ότι οι μικροί υπερπλαστικοί πολύποδες του αριστερού κόλου δεν αποτελούν παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου, ενώ η ανεύρεσή τους κατά τη διάρκεια σιγμοειδοσκόπησης, δεν αποτελεί ένδειξη για ολική κολονοσκόπηση.
Βλεννογόνιοι πολύποδες. Πρόκειται για μικρές (<5mm) προσεκβολές οι οποίες ενδοσκοπικά προσομοιάζουν με τον παρακείμενο επίπεδο βλεννογόνο και ιστολογικά ταυτοποιούνται ως φυσιολογικός βλεννογόνος. Δεν έχουν κλινική σημασία.
Φλεγμονώδεις ψευδοπολύποδες. Πρόκειται για ακανόνιστου σχήματος νησίδες εντερικού βλεννογόνου, αποτέλεσμα εξέλκωσης και αναγέννησης του βλεννογόνου στο πλαίσιο φλεγμονώδους νόσου του εντέρου. Είναι συνήθως πολλαπλοί (αν και μπορεί να είναι και μονήρεις) σε περιοχές με πρόσφατη φλεγμονή με προσκολλημένη βλέννη στα άκρα τους. Δεν είναι δυσπλαστικοί και από μόνοι τους δεν αποτελούν παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη ΚΠΕ-Ο. Όταν συναθροίζονται όμως ίσως να υποκρύπτουν παρακείμενη δυσπλασία και σ’ αυτή την περίπτωση είναι σημαντική η προσεκτική βιοψία της περιοχής.
Υποβλεννογόνιοι πολύποδες. Πλήθος υποβλεννογόνιων βλαβών όπως: άθροιση λεμφικού ιστού, λιπώματα, λειομυώματα, αιμαγγειώματα, ινώματα, καρκινοειδή και μεταστατικές βλάβες, μπορεί να δίνουν την εντύπωση πολυποειδούς διαμόρφωσης του υπερκείμενου βλεννογόνου. Η πιο συνήθης από αυτές, το λίπωμα, μπορεί να διαγνωσθεί ενδοσκοπικά κυρίως λόγω του κίτρινου χρώματός του και της μαλακής υφής που έχει η μάλαξή του προκαλώντας το «σημείο του μαξιλαριού». Το ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα είναι χρήσιμο, ενώ η βιοψία της υποβλεννογόνιας βλάβης είναι αναγκαία όταν η διάγνωση τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Για περισσότερες πληροφορίες και υπεύθυνη ενημέρωση επικοινωνήστε με τον κο Όθωνα Μιχαήλ, Γενικό Χειρουργό, Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής Ιατρικού Παλαιού Φαλήρου και Υπεύθυνο Τμήματος Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Τηλ.: 2109520070, 6944435931 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | http://www.omichail.gr
