Η κλασική χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει δύο κυρίως τεχνικές:
α) την ανοιχτή πλάγια έσω σφιγκτηροτομή κατά την οποία διατέμνονται οι ίνες του έσω σφιγκτήρα δια του βλεννογόνου του πρωκτού και β) την υποδόρια ή κλειστή πλάγια έσω σφιγκτηροτομή κατά την οποία διατέμνονται οι ίνες του έσω σφιγκτήρα δια του δέρματος χωρίς να διαταμεί ο βλεννογόνος.
Η πλάγια έσω σφιγκτηροτομή - ανοικτή ή υποδόρια, προκαλεί πτώση της πίεσης ηρεμίας στον πρωκτικό σωλήνα και οδηγεί στη θεραπεία της ραγάδας. Αποτελεί την επέμβαση εκλογής στη χρόνια ραγάδα με ποσοστά επιτυχίας από 96-100%.
Η χειρουργική θεραπεία με πλάγια έσω σφιγκτηροτομή εισήχθη για πρώτη φορά από τον Eisenhammer to 1951.
Μια άλλη μέθοδος αποτελεί συνδυασμό χειρουργικής αντιμετώπισης και εφαρμογής BOTOX. Η νεαροποίηση της ραγάδας και η διήθηση του έσω σφιγκτήρα με botox μπορεί να θεραπεύσει μέχρι και 90% των ανθεκτικών σε φαρμακευτική θεραπεία ραγάδων, ενώ έχει το πλεονέκημα οτι μπορεί να εκτελεστεί και με τοπική αναισθησία.
Η επέμβαση με προωθητικό κρημνό V σε Y (anal V-Y advancement flap) αποτελεί πολύ καλή εναλλακτική μέθόδο στε περιπτώσεις όπου υπάρχει ουλώδης στένωση της πρωκτικής εξόδου ή σημαντική προηγειθείσα κάκωση με λέπτυνση, ατροφία ή κατακερματισμό των σφιγκτήρων οπότε και είναι απαγορευτική η σφιγκτηροτομή.
Υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που η ραγάδα δεν επουλώνεται παρά την κατάλληλη θεραπεία. Ασθενείς με υποτονία των σφιγκτήρων όπως π.χ. ηλικιωμένοι, πολύτοκες, διαβητικοί, ασθενείς με δευτεροπαθή ραγάδα δακτυλίου ή υποτροπή της ραγάδας μετά από κατάλληλη έσω σφιγκτηροτομή δεν είνια πλέον κατάλληλοι υποψήφιοι για σφιγκτηροτομή γιατί συνοδεύεται από υψηλά ποσοστά ακράτειας και η χειρουργική αντιμετώπιση περιορίζεται σε επεμβάσεις του τύπου διατήρησης των σφιγκτήρων (sphincter-sparing techniques).
Οι πρώιμες επιπλοκές που μπορεί να συμβούν μετά από μία επέμβαση όπως η πλάγια έσω σφιγκτηροτομή ή κάποια από τις άλλες χειρουργικές μεθόδους είναι η επίσχεση ούρων, η αιμορραγία και τα αιματώματα, η δημιουργία αποστημάτων και συριγγίων και η διατομή του έξω σφιγκτήρα. Όψιμες επιπλοκές αναφέρονται η απονεύρωση λόγω κάκωσης του έσω σφιγκτήρα , η ακράτεια αερίων ή/και κοπράνων, η στένωση του δακτυλίου, η καθυστερημένη επούλωση ή υποτροπή της ραγάδας, ο κνησμός και το άισθημα καύσου στον πρωκτικό δακτυλίου.
Λόγω έστω και αυτών των λίγων επιπλοκών, οι επεμβάσεις για ραγάδα δακτυλίου σε νέα άτομα παραγωγικής ηλικίας θα πρέπει να γίνονται μόνον μετά από επανειλημμένες υποτροπές στην φαρμακευτική θεραπεία.
Διαβάστε ακόμα
Ραγάδα πρωκτού - Θεραπεία με J-plasma
Ραγάδα πρωκτού - Θεραπεία με Laser
Για περισσότερες πληροφορίες και υπεύθυνη ενημέρωση επικοινωνήστε με τον κο Όθωνα Μιχαήλ, Γενικό Χειρουργό, Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής Ιατρικού Παλαιού Φαλήρου και Υπεύθυνο Τμήματος Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Τηλ.: 2109520070, 6944435931 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | http://www.omichail.gr
