Τα ανευρύσματα της σπληνικής αρτηρίας είναι σπάνια. Εν τούτοις , σε νεκροτομικό υλικό αναφέρεται η ανεύρεσή τους σε ποσοστό έως και 10% και είναι τα συχνότερα (65%) των ανευρυσμάτων των σπλαχνικών αγγείων .
Εντοπίζονται στην πλειονότητά τους στο στέλεχος της σπληνικής αρτηρίας και τον διχασμό της , ενώ περιγράφονται και ενδοσπληνικά αρτηριακά ανευρύσματα , τα οποία λόγω του μικρού τους μεγέθους , δεν έχουν κλινική σημασία . Είναι συνήθως μονήρη , είναι συχνότερα στις γυναίκες , ιδίως στις εγκύους και εμφανίζονται μετά το 50ο έτος της ηλικίας .
Το σπουδαιότερο αίτιο για την δημιουργία των ανευρυσμάτων της σπληνικής αρτηρίας είναι η αθηρωματική νόσος ( 80 % ) . Έχουν όμως ενοχοποιηθεί και άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες όπως , οι ενδοκρινικές μεταβολές της εγκυμοσύνης , η συφιλιδική ενδαρτηρίτιδα , η πυλαία υπέρταση , η κυστική νέκρωση του μέσου χιτώνα της αρτηρίας , οι μυκωτικές εξεργασίες , οι ψευδοκύστεις του παγκρέατος κ.α . Εκτός των επίκτητων έχουν περιγραφεί και συγγενή ανευρύσματα της σπληνικής αρτηρίας .
Το μεγαλύτερο ποσοστό (90%) των ανευρυσμάτων είναι ασυμπτωματικά και ανευρίσκονται τυχαία. Κλινική συμπτωματολογία εμφανίζουν τα ανευρύσματα διαμέτρου μεγαλύτερης των 3 cm ,τα οποία , δυνητικά , θεωρούνται ότι απειλούνται με ρήξη . Ήπιο άλγος , ψηλαφητός σκληρός σπλήνας και συστολικό φύσημα στο αριστερό υποχόνδριο , είναι τα κύρια κλινικά ευρήματα .
Η διάγνωση τίθεται με την απλή ακτινογραφία κοιλίας ( ασβεστώσεις ) , το υπερηχογράφημα , την αξονική τομογραφία και την εκλεκτική αγγειογραφία της σπληνικής αρτηρίας . Η εμφάνιση οξέων συμπτωμάτων, με έντονο πόνο , ναυτία και εμέτους , σημαίνει κατά κανόνα απειλούμενη ρήξη .
Οι σημαντικότερες επιπλοκές του ανευρύσματος είναι η ρήξη και τα σπληνικά έμφρακτα . Η ρήξη γίνεται συνήθως στον ελάσσονα επιπλοїκό θύλακο και εκδηλώνεται με πόνο , ταχυσφυγμία και πτώση της αρτηριακής πίεσης . Συνήθως η απώλεια του αίματος δεν είναι μεγάλη , λόγω της περιορισμένης χωριτικότητος του επιπλοїκού θυλάκου . Ρήξεις όμως μπορούν να γίνουν προς την σπληνική φλέβα με επακόλουθο την ανάπτυξη αρτηριο-πυλαίας επικοινωνίας ή θρόμβωση της φλέβας , προς το στόμαχο με εκδήλωση αιμορραγίας από το πεπτικό , ή προς το πάγκρεας .
Η θεραπεία ειναι χειρουργική . Συνήθως απαιτείται σπληνεκτομή με συναφαίρεση του ανευρύσματος και αυτομεταμόσχευση σπληνικού ιστού . Ενίοτε είναι δυνατή η εκτομή ή ο αποκλεισμός του ανευρύσματος με μερική σπληνεκτομή ή διατήρηση του σπλήνα . Ο εμβολισμός του ανευρύσματος με εκλεκτικό καθετηριασμό της σπληνικής αρτηρίας έχει επίσης εφαρμοστεί με καλά αποτελέσματα. Τα μικρά ανευρύσματα , ιδιαίτερα σε υπερήλικες , χωρίς εκδήλωση κλινικής συμπτωματολογίας μπορούν να τεθούν υπό παρακολούθηση .
Για περισσότερες πληροφορίες και υπεύθυνη ενημέρωση επικοινωνήστε με τον κο Όθωνα Μιχαήλ, Γενικό Χειρουργό, Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής Ιατρικού Παλαιού Φαλήρου και Υπεύθυνο Τμήματος Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Τηλ.: 2109520070, 6944435931 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | http://www.omichail.gr
