ΓΕΝΙΚΑ

Μιά επέμβαση – εγχείρηση προτείνεται από τους θεράποντες Ιατρούς είτε γιατί δεν υπάρχει άλλος εναλλακτικός και λιγότερο παρεμβατικός τρόπος θεραπευτικής αντιμετώπισης μιάς πάθησης, είτε γιατί με την επέμβαση – εγχείρηση προσδοκώνται καλύτερα, μονιμότερα ή και γρηγορότερα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Η πορεία κατά την διάρκεια της επέμβασης – εγχείρησης και μετά από αυτήν (μετεγχειρητική πορεία) των περισσοτέρων ασθενών είναι ομαλή. Μερικές φορές, όμως, τόσο κατά την επέμβαση όσο και στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο εμφανίζονται επιπλοκές είτε ειδικές που έχουν άμεση σχέση με την πάθηση και το είδος της επέμβασης που εφαρμόσθηκε, είτε γενικές που μπορεί να εμφανισθούν μετά από κάθε τύπου επέμβαση.

Η εμφάνιση κάποιας επιπλοκής (νοσηρότητα) αποτελεί έναν άλλοτε άλλης βαρύτητας κίνδυνο για τον χειρουργημένο ασθενή, και μπορεί να εμφανισθεί ανεξάρτητα από την άψογη και με όλους τους κανόνες της ιατρικής – χειρουργικής τέχνης και επιστήμης διενέργεια των ιατρικών πράξεων από τους εμπλεκόμενους Ιατρούς.

Οι επιπλοκές μπορεί να είναι από απλές και σχετικά εύκολης αντιμετώπισης, μέχρι πολύ σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες (θνητότητα).  

Α. ΠΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ:

Πάθηση:                                                                                                             

Πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς όγκοι του ήπατος (καλοήθεις, κακοήθεις)

Προτεινόμενη Επέμβαση:                                                                          

Ηπατεκτομή

Εναλλακτικές ή/και συμπληρωματικές μέθοδοι θεραπείας:     

ERCP (Ενδοσκοπική παλίνδρομος Χολαγγειοπαγκρεατογραφία), ή/και PTCD (Διαδερμική Διηπατική Χολαγγειογραφία και Παροχέτευση), ή/και Χημειοεμβολισμός (TACE), η/και εμβολισμός Πυλαίας Φλεβός (PVE), η/και Διαδερμικός ή διεγχειρητικός καυτηριασμός (RFA) ή/και περιοχική χημειοθεραπεία ήπατος κα. ή/και Χημειοθεραπεία .

Β. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ

Τα συμπτώματά σας και η φυσική εξέταση δείχνουν ότι έχετε ένα πρόβλημα με το ήπαρ σας (συκώτι) που απαιτεί την αφαίρεση τμήματος αυτού του οργάνου. Η ανάγκη για την εκτομή τμήματος του ήπατος (ηπατεκτομή) προσδιορίζεται μετά από μελέτη των απεικονιστικών εξετάσεων κυρίως, όπως η Αξονική και η Μαγνητική τομογραφία του ήπατος, και από τις εξετάσεις αίματος που υποδηλώνουν τη φύση του προβλήματος του ήπατος. Μετά από προσεκτική εξέταση, προτείνουμε ότι για την πάθηση σας, η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η ηπατεκτομή.

Η Ηπατεκτομή είναι μια ανοικτή χειρουργική επέμβαση κατά την οποία με μια τομή στην άνω κοιλιακή χώρα από το θώρακα μέχρι τον ομφαλό (αφαλό) προσεγγίζουμε το ήπαρ (συκώτι). Η τομή έχει το σχήμα ενός αντιστρόφου "Τ" η μοιάζει με τον λογότυπο της MercedesBenz, και είναι μεγάλη, όμως απαιτείται για να ερευνηθεί επαρκώς το συκώτι. Στην αρχή της επέμβασης το υπόλοιπο της κοιλιάς διερευνάται διεξοδικά για να αποκλειστεί η παρουσία άλλων εστιών της πάθησης σας (καρκίνος η άλλος όγκος). Πολύ προσεκτικά αφαιρούνται τα τμήματα του ήπατος που απαιτείται για την εξαίρεση του όγκου σας. Συχνά, η χοληδόχος κύστη αφαιρείται (Χολοκυστεκτομή). Τοποθετούνται παροχετεύσεις και το χειρουργικό τραύμα συγκλείεται.

Αν ο όγκος δεν είναι πολύ μεγάλος και δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης στην άνω κοιλιακή χώρα, η Λαπαροσκοπική Ηπατεκτομή εκτομή είναι μια άλλη θεραπεία αλλά δεν γίνεται ακόμη στην κλινική μας.

Αυτή η χειρουργική επέμβαση (ηπατεκτομή) εκτελείται συνήθως για τη θεραπεία του όγκων του ήπατος (καρκίνου ή άλλων καλοηθών όγκων). Ωστόσο, σπάνια γίνεται και για άλλες παθήσεις του ήπατος όπως φλεγμονές αποστήματα η για τραυματισμό του ήπατος.

Υπάρχουν πολλών ειδών ηπατεκτομές όπως η σφηνοειδής εκτομή (για πολύ μικρούς όγκους ή μεταστάσεις), η τμηματεκτομή που αφαιρείται ένα ανατομικό τμήμα του ήπατος (για τις ίδιες ενδείξεις ως άνω), η δι-τμηματεκτομή και τρι-τμηματεκτομή όταν αφαιρούνται 2 ή 3 τμήματα του ήπατος αντίστοιχα (συνήθως για μικρούς πρωτοπαθείς όγκους του ήπατος), και φυσικά η δεξιά η αριστερή ημιηπατεκτομή (αφαιρείται το δεξιό η το αριστερό ήμισυ του ήπατος αντίστοιχα ) και ακόμη μεγαλύτερες ηπατεκτομές όπως η δεξιά η αριστερή εκτεταμένη ηπατεκτομή, η και η δεξιά η αριστερή τριτημοριεκτομή κατά τις οποίες αφαιρούνται τα 2/3 του ήπατος.

Τις επεμβάσεις ανάλογα με την ένδειξη τις συνοδεύει αρκετές φορές λεμφαδενικός καθαρισμός της άνω κοιλίας (πχ για χολαγγειοκαρκίνωμα ήπατος ) η και εκτομή και άλλων σπλάγχνων της κοιλίας όπως παχύ έντερο η ο στόμαχος ανάλογα με την ένδειξη επέμβασης (μεταστατικός καρκίνος του ήπατος κα). Πολλές φορές είναι απαραίτητο μια ηπατεκτομή να συμπληρωθεί με μια Χολοπεπτική αναστόμωση για την αποκατάσταση της συνέχειας της ροής της χολής προς το έντερο (δηλαδή ενώνουμε) το λεπτό έντερο με τον χοληδόχο πόρο με σκοπό να διασφαλίσουμε την χωρίς προβλήματα ροή της χολής στο πεπτικό μας σύστημα.

Κατά την διάρκεια της επέμβασης λόγω του μεγέθους του προβλήματος μπορεί η επέμβαση να τροποποιηθεί αναλόγως των ευρημάτων και να χρειαστεί να προστεθούν εκτομές και αποκαταστάσεις αγγείων, εκτομή διαφράγματος κα., που μπορεί να μην έχουν προβλεφθεί από τον προεγχειρητικό έλεγχο. Μετά την επέμβαση, ανάλογα με την κρίση του ιατρού, ο ασθενής θα έχει η όχι παροχετευτικούς σωλήνες που θα εξέρχονται από το κοιλιακό τοίχωμα.

Τα οφέλη της ηπατεκτομής περιλαμβάνουν τη δυνατότητα για μακροπρόθεσμη θεραπεία του καρκίνου. Ωστόσο, δεν μπορεί να εγγυηθούμε την ίαση, και μακροπρόθεσμα καλά θεραπευτικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται σε μόνο ένα ορισμένο ποσοστό των ασθενών που υποβάλλονται σε αυτή τη θεραπεία. Ηπατεκτομή που εκτελείται για τη θεραπεία λοιμωδών νοσημάτων (φλεγμονών) ή καλοηθών όγκων και για τραύμα ήπατος είναι συνήθως θεραπευτική.

Εναλλακτικές θεραπείες

1. Χημειοθεραπεία. Η ηπατεκτομή, όταν εκτελείται για τη θεραπεία του καρκίνου, θα ολοκληρωθεί μόνο αν ο χειρουργός έχει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι ο καρκίνος δεν υπάρχει αλλού στο σώμα. Εάν εντοπιστούν πρόσθετες τοποθεσίες του καρκίνου, η συστηματική χημειοθεραπεία είναι η καταλληλότερη θεραπεία.
2. Τοποθέτηση καθετήρα έγχυσης στην Ηπατική αρτηρία. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένας καθετήρας τοποθετείται στην ηπατική αρτηρία για να διευκολυνθεί η έγχυση της χημειοθεραπείας απευθείας στο ήπαρ και όχι άλλα όργανα του σώματος. Αυτή η διαδικασία είναι μια εναλλακτική μέθοδος θεραπείας καρκινικών όγκων του ήπατος όταν δεν είναι δυνατή η ηπατεκτομή η όταν παραμείνει όγκος μετά από την επέμβαση της ηπατεκτομής. Όμως είναι αναποτελεσματική ως κύρια θεραπεία των περισσότερων όγκων του ήπατος οι καρκίνοι.
3. O καυτηριασμός με ραδιοσυχνότητες (RFA). Είναι μια ακόμη εναλλακτική μέθοδος θεραπείας και με την μέθοδο αυτή, οι όγκοι του ήπατος καταστρέφονται με θερμικά κύματα φάσματος ραδιοσυχνοτήτων. Η διαδικασία αυτή θεωρείται ικανοποιητική μόνο αν ο ασθενής δεν είναι υποψήφιος για ηπατεκτομή η άλλες συνθήκες επιβάλουν μια πιο συντηρητική αντιμετώπιση. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορεί κανείς να θεωρήσει την μέθοδο, μέθοδο επιλογής της θεραπείας των όγκων του ήπατος .

Γ. ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ

Κατά τη διάρκεια κάθε ιατρικής/χειρουργικής επέμβασης μπορούν να συμβούν επιπλοκές και είναι αδύνατο να προβλεφθούν όλες οι πιθανές επιπλοκές. Ευτυχώς, οι επιπλοκές είναι η εξαίρεση, παρά ο κανόνας. Κάθε δυνατή προσπάθεια γίνεται για την πρόληψη των επιπλοκών αυτών που είναι γενικές και ειδικές.

Γ₁. Γενικές Επιπλοκές - Γενικοί Κίνδυνοι:

Κατά τη διάρκεια κάθε ιατρικής/χειρουργικής επέμβασης μπορούν να συμβούν επιπλοκές και είναι αδύνατο να προβλεφθούν όλες οι πιθανές επιπλοκές. Ευτυχώς, οι επιπλοκές είναι η εξαίρεση, παρά ο κανόνας. Κάθε δυνατή προσπάθεια γίνεται για την πρόληψη των επιπλοκών αυτών.

• Λοιμώξεις που μπορεί να απαιτήσουν αντιβιοτική θεραπεία και να παρατείνουν την νοσηλεία ή να αυξήσουν κατά πολύ τα γενικώς παραδεκτά και συνηθισμένα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητας που αφορούν στην επέμβαση.
• Αιμορραγία άμεσα μετεγχειρητικά που μπορεί να καταστήσει επιτακτική την επανεπέμβαση του ασθενή. Πιο συχνά παρατηρούνται μετεγχειρητικές αιμορραγίες σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικούς παράγοντες όπως η Βαρφαρίνη (Sintrom), το Ακετυλόσαλυκιλικό οξύ (Salospir, Ασπιρίνη), η Κλοπιδρογέλη (Plavix, Iscover), ή φάρμακα όπως η Διπυριδαμόλη (Persantin, Asasantin) κα, αλλά και σε ασθενείς που υποβάλλονται σε σοβαρές επεμβάσεις.
• Σύμπτυξη περιοχών πνεύμονα (ατελεκτασία) με αποτέλεσμα αυξημένη πιθανότητα λοιμώξεων του αναπνευστικού που απαιτεί τη χορήγηση αντιβιοτικών, την εφαρμογή φυσιοθεραπειών κλπ. Η εμφάνιση ατελεκτασίας αυξάνει τα ποσοστά μετεγχειρητικής νοσηρότητας και θνητότητας.
• Θρόμβωση αρτηριακή ή φλεβική με συμπτώματα πόνου ή οιδήματος άνω ή κάτω άκρου. Η απόσπαση θρόμβου από το φλεβικό δίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη αρτηριών του πνεύμονα (πνευμονική εμβολή) που συνδυάζεται με ιδιαίτερα αυξημένο ποσοστό θανάτων και παράτασης χρόνου νοσηλείας.
• Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, οξύ πνευμονικό οίδημα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, με αποτέλεσμα τον θάνατο, την παρατεταμένη νοσηλεία στο νοσοκομείο και την αναπηρία μόνιμη ή προσωρινή.
• Οξεία αλιθιασική χολοκυστίτιδα και οξεία μετεγχειρητική παγκρεατίτιδα
• Μετάγγιση αίματος και παραγώγων του, με τις συνοδές επιπλοκές όπως αλλεργία ή κάρδιο-αναπνευστική ανεπάρκεια που μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο ή στην παράταση νοσηλείας και τη χορήγηση κορτικοστεροειδών και άλλων φαρμακευτικών ουσιών.
• Επιπλοκές από την χορήγηση αναισθησίας και αναλγησίας (γενικής, περιοχικής, ραχιαίας, επισκληριδίου, τοπικής) που θα αναλυθούν διεξοδικά ξεχωριστά από την Αναισθησιολογική ομάδα και σε ξεχωριστό έντυπο.
• Πολλοί παράγοντες αυξάνουν σημαντικά την συχνότητα εμφάνισης Μετεγχειρητικών Επιπλοκών που σχετίζονται ή όχι με την επέμβαση. Στους παράγοντες αυτούς, οι οποίοι δρούν αθροιστικά, περιλαμβάνονται:

ü  Ηλικία

ü  Παχυσαρκία

ü  Κάπνισμα

ü  Χρήση ουσιών και φαρμάκων

ü  Κατάχρηση Αλκοόλ

ü  Ο τύπος της αναισθησίας

ü  Διάφορες Παθήσεις όπως:

• Κακοήθεια
• Σακχαρώδης Διαβήτης
• Χρόνια Αναπνευστική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
• Νεφρική ανεπάρκεια
• Αγγειοπάθεια
• Καρδιοπάθειες (π.χ. Αρτηριακή Υπέρταση)
• Ανεπάρκεια του Ανοσοποιητικού Συστήματος - Αυτοάνοσα Νοσήματα
• Ηπατοπάθεια και Ίκτερος κ.α.

Γ₂. Ειδικές Επιπλοκές - Ειδικοί Κίνδυνοι

Με την προτεινόμενη επέμβαση σχετίζονται οι εξής πιο συχνοί κίνδυνοι:

1. Αιμορραγία
2. Ηπατική ανεπάρκεια
3. Τραυματισμός του χολαγγειακού δένδρου με χολόρροια η όχι και δημιουργία εξωτερικών χοληφόρων συριγγίων
4. Διάσπαση μιας χολοπεπτικής αναστόμωσης και χολόρροια (έξοδος χολής στην κοιλιά)
5. Διάτρηση Κοίλου Σπλάχνου με πιθανή περιτονίτιδα
6. Αιμάτωμα η συλλογή υγρών
7. Αποφρακτικός ειλεός
8. Στένωση της αναστόμωσης
9. Χολαγγειακή κρίση
10. Διαπύηση και διάσπαση της χειρουργικής τομής

Η αιμορραγία είναι η πιο σπουδαία και σοβαρή άμεση μετεγχειρητική επιπλοκή και μπορεί να χρειαστούν για την αντιμετώπιση της πολλές μεταγγίσεις αίματος . Σε σπάνιες περιπτώσεις η αιμορραγία μπορεί να μην είναι ελεγχόμενη, με αποτέλεσμα τον θάνατο του ασθενούς. Τις περισσότερες φορές απαιτείται επενεγχείρηση για την αντιμετώπιση της στην μετεγχειρητική περίοδο.

Η ηπατική ανεπάρκεια είναι η δεύτερη πιο συχνή από τις μείζονες επιπλοκές της ηπατεκτομής και εξαρτάται κυρίως από το μέγεθος της ηπατεκτομής και την προτεραία κατάσταση του ήπατος (ηπατική ανεπάρκεια, κίρρωση, ίκτερος κα). Η επιπλοκή αυτή μπορεί να οδηγήσει έναν ασθενή σε θάνατο.

Η χολόρροια είναι άλλη μια σοβαρή επιπλοκή μια και οδηγεί πολλές φορές σε ανάπτυξη αποστημάτων, άλλων λοιμώξεων και οδηγεί αρκετές φορές σε επανεγχείρηση και σε καθυστέρηση της ίασης ενός ασθενούς

Οι επιπλοκές αυτές είναι οι πιο συχνές και μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε ασθενή που υποβάλλεται σε Ηπατεκτομή( ~25%). Στην μεγάλη τους πλειοψηφία (>90%) αντιμετωπίζονται επιτυχώς με διαφόρους τρόπους (επεμβατικούς η μη) αλλά μπορεί να χρειαστεί και επανεγχείρηση.

Ο κίνδυνος θανάτου από την επέμβαση της ηπατεκτομής είναι <5% αλλά αυξάνεται σε ποσοστό περίπου 10-12% μετά από μεγάλου μεγέθους ηπατεκτομές και από την ύπαρξη επιπλοκών, και ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς, τις άλλες παθήσεις που έχει κλπ. αλλά και με το ακριβές αίτιο (πάθηση) για το οποίο ο ασθενής υπεβλήθει σε ηπατεκτομή.

Μετά από μια μεγάλου μεγέθους ηπατεκτομή η ανάρρωση ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Η αποκατάσταση είναι αρκετά μεταβλητή, ανάλογα με το άτομο. Η νοσηλεία διαρκεί από 10 ημέρες έως και ένα μήνα αν δεν υπάρχουν μείζονες επιπλοκές . Μετά την ημερομηνία αυτή, η πλήρης επάνοδος στην καθημερινότητα η μέχρι οι ασθενείς να επιστρέψουν στην εργασία ποικίλλει, μεταξύ ενός έως τριών μηνών. Εάν απαιτείται περαιτέρω θεραπεία, όπως χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία, ο ασθενής θα καθυστερήσει την επιστροφή στην κανονική δραστηριότητα του για πολύ μεγαλύτερο διάστημα

Τονίζεται ακόμη ότι, οι ηπατεκτομές είναι πολύ δύσκολο να γίνουν λαπαροσκοπικά και γίνονται μόνο από εξειδικευμένους χειρουργούς ΗΠΧ σε επιλεγμένα κέντρα του Εξωτερικού με αμφιλεγόμενα ακόμη αποτελέσματα.

Δ. ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ

Αποδέχομαι ότι, ο θεράπων Ιατρός μου ανέλυσε αναλυτικά, λεπτομερειακά και με απόλυτα κατανοητό τρόπο:

• Την ιατρική μου κατάσταση και την προτεινόμενη θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων τυχόν επιπρόσθετων επεμβάσεων ή τροποποίησης της επέμβασης, εάν κατά την διάρκεια της εγχείρησης ανευρεθεί ή προκύψει κάποια μη αναμενόμενη ή διαφορετική παθολογική κατάσταση. Καταλαβαίνω απόλυτα τους γενικούς και ειδικούς κινδύνους (επιπλοκές) που μου αναλύθηκαν.
• Τις άλλες πιθανές εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές καθώς και τα αποτελέσματα και τις επιπλοκές τους.
• Την πρόγνωση της πάθησής μου και τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσω εάν δεν προχωρήσω σε επέμβαση.
• Ότι, δεν εγγυάται την βελτίωση της κλινικής μου κατάστασης παρά την χειρουργικά άψογη διενέργεια της επέμβασης.
• Ότι, η επέμβαση μου μπορεί να απαιτήσει την μετάγγιση αίματος.
• Ότι, μπορεί να χρησιμοποιηθούν ιστοί, αίμα, συνθετικά υλικά ή άλλα σωματικά υγρά για τη διάγνωση και θεραπεία της πάθησης μου.
• Ότι, στην επέμβαση και στη νοσηλεία θα συμμετέχουν και άλλοι Ιατροί πλην του θεράποντος Ιατρού μου. Κάποιοι εξ αυτών μπορεί να μην έχουν άμεση σχέση εργασίας με το Νοσοκομείο, αλλά να είναι Επιστημονικοί Συνεργάτες της Πανεπιστημιακής Κλινικής, και να είναι έμπειροι Ειδικευμένοι Χειρουργοί, οι οποίοι είναι απόλυτα υπεύθυνοι για τις διενεργούμενες υπό αυτών ιατρικές διαγνωστικές και θεραπευτικές πράξεις.
• Έλαβα υπ’ όψιν ότι μπορώ να αλλάξω γνώμη για την επέμβαση, αρκεί να ενημερώσω εγκαίρως τον θεράποντα Ιατρό.
• Είναι δυνατόν απρόβλεπτα μετά την επέμβαση να απαιτηθεί η νοσηλεία μου σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και ενδεχομένως να μην υπάρχει διαθέσιμο τέτοιο κρεβάτι στο Νοσοκομείο. Εάν τεθεί από τους Αναισθησιολόγους η ύπαρξη διαθέσιμης κλίνης σε ΜΕΘ ως προϋπόθεση για τη διενέργεια της επέμβασης που απαιτείται, ο ασθενής θα είναι σε αναμονή εντός του Νοσοκομείου μέχρι την εξασφάλιση της.
• Συναινώ στη φωτογράφηση η βιντεοσκόπηση μέρους ή όλου της επεμβάσεως μου ή τμημάτων του σώματος μου για ιατρικούς, ερευνητικούς η εκπαιδευτικούς σκοπούς , υπό την προϋπόθεση ότι η ταυτότητα μου και το όνομά μου δεν θα αποκαλύπτονται στις εικόνες/παρουσιάσεις.
• Συναινώ στην παρουσία στην αίθουσα επεμβάσεων παρατηρητών για εκπαιδευτικούς λόγους. Αυτοί μπορεί να είναι Φοιτητές Ιατρικής η Νοσηλευτικής, Νοσηλευτές και ειδικοί ιατρικών υλικών/μηχανημάτων, που θα προσδιορίζονται από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Δ. ΔΗΛΩΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Μου δόθηκε η δυνατότητα να ρωτήσω και να συζητήσω με τον θεράποντα Ιατρό μου για την κατάστασή μου, τις θεραπευτικές επιλογές μου και τους κινδύνους που προκύπτουν από την επέμβαση. Οι ερωτήσεις και οι προβληματισμοί μου απαντήθηκαν πλήρως και επαρκώς.

Βεβαιώνω ότι η φόρμα συγκατάθεσης αυτή, μου δόθηκε όπως είναι συμπληρωμένη, πριν υπογράψει ο ιατρός μου σε αυτή.

 

Για περισσότερες πληροφορίες και υπεύθυνη ενημέρωση επικοινωνήστε με τον κο Όθωνα Μιχαήλ, Γενικό Χειρουργό, Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής Ιατρικού Παλαιού Φαλήρου και Υπεύθυνο Τμήματος Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Τηλ.: 2109520070, 6944435931 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | http://www.omichail.gr